Nieuw Zeeland, het land van uitgestrekte natuur, waar gletsjers, watervallen, tropische regenwouden en witte zandstranden elkaar afwisselen. Het land van speciale vogels, die vanwege hun naïviteit met uitsterven bedreigd worden of al uitgestorven zijn. Maar ook het land van de veelal nog onbekende wijn. Wij gingen op zoek naar de smaak van de kiwi, een bijna uitgestorven vogeltje, maar wel één waar ze hier hartstikke trots op zijn. Met één missie: ontdekken of de wijn hetzelfde lot beschoren is als de vogels van weleer.

Eén van de uitgelezen mogelijkheden om met de wijnen van dit land kennis te maken is de Classic New Zealand Wine Trail te volgen. Een 380 kilometer lange route van Hawke’s Bay op het Noordereiland tot Marlborough op het Zuidereiland die ruim 80% van de wijnproductie in Nieuw Zeeland vertegenwoordigd. Op zoek naar de smaak van de kiwi. De wijn uit Nieuw Zeeland behoort tot de nieuwe wereld, wat zoveel wil zeggen dat het eens wat anders is dan een ouderwetse Bordeaux in je glas. Qua wijn is het gebied betrekkelijk jong. De eerste wijn werd rond 1963 pas geëxporteerd. Hiervoor vond wijnbouw slechts op kleine schaal plaats. Alhoewel Nieuw Zeeland minder dan 1% van de mondiale wijnproductie vertegenwoordigd, wint het aan populariteit en is het in 30 jaar tijd tot een producent die óók meetelt in de mondiale wereldproductie. Een route van 380 kilometer verbindt de belangrijkste gebieden. Op vier, óf op twee wielen. Bij de verschillende hostels en locale VVVs zijn kaarten te verkrijgen om je avontuur voor te bereiden. Of stap gewoon op de fiets en ‘follow your nose… and the signs’.

 

Renwick, het kleinste dorpje in de Marlborough, maar tegelijkertijd ook de bekendste voor wat betreft het aantal wijnhuizen. Paula heeft onze fietsen al klaarstaan. We zijn gisteravond aangekomen en door Paula en John hartelijk ontvangen met goed glas lokale wijn. Van het nabijgelegen wijnhuis, Torea. Naar blijkt een kleine, bijna uitgestorven vogel die oesters van de rotsen afbikt. Het lijkt wel of ik bij mijn opa en oma logeer. Het hostel staat vol met familie foto’s van de kinderen en kleinkinderen. Nu alle kinderen zijn uitgevlogen runt dit echtpaar het hostel. Zorgzaam en zorgvuldig. Paula vraagt of we ons wel goed ingesmeerd hebben. Het zonnetje schijnt al fel en de zon is hier verraderlijk. De fietshelm hangt al over het stuur. Paula komt aanlopen met een plattegrond van de regio. Ze heeft de avond ervoor onze route voorbereid en alle namen van de wijnhuizen langs de route aangegeven, waar we kunnen stoppen voor een kop koffie (het is immers pas 11 uur in de ochtend), waar een goede lunch geserveerd wordt en als we dan echt aan het wijnproeven toe zijn, welke wijnhuizen zeker de moeite waard zijn. Tot slot wijst ze ons de route. Lichtelijk overbodig, want het dorpje kent slechts een paar straten. Maar wij stappen goed voorbereid en met alle zorgen omringd op de fiets. Op fietstocht door de Marlborough, een gebied dat ongeveer 80% van de Nieuw Zeelandse wijnen produceert.

 

Onze eerste stop is bij The Vines Village. Een koffie- en wijnbarretje in één. Een ideaal startpunt om onder het genot van een kopje koffie de dame van het naastgelegen wijnbarretje te ondervragen. Want, wat is nou zo speciaal aan de Kiwi wijn? Cindy legt uit dat Nieuw Zeeland bekend is geworden om zijn Sauvignon Blanc. Ik kijk verbaasd. De Fransen hebben ook wat hectares vol geplant met deze druivensoort en ik vond hem nou niet direct bijzonder. Cindy vervolgt dat het juist de temperatuurverschillen zijn die de Sauvignon Blanc hier zijn karakteristieke smaak geven. De dagen zijn warm en de nachten koud. Deze grote schommelingen zorgen dat de druif het zuurniveau hoog kan houden, waardoor ze zowel fris als fruitig is. Dat smaakt naar meer.

 

Na een goede bak latté vervolgen we onze weg. Slechts vijf minuten van het koffiebarretje vandaan ligt onze eerste aanrader al. De schaal van de plattegrond die we van onze gastvrouw gekregen hebben lijkt toch kleiner dan gedacht. In tegenstelling tot de andere wijnregio’s in Nieuw Zeeland, is deze regio goed per fiets te verkennen. De meeste en beste wijnhuizen concentreren zich in ‘The Wairau’, het gebied ten zuiden van de Wairau rivier. De toeristische brochure schrijft bovendien dat dit één van de zonnigste bestemmingen op het Zuidereiland is, wat naar ik vermoed een rol speelt in de bekendheid van deze wijnregio. En bovendien erg prettig is, omdat je niet door de regen (niet ongewoon op het Zuidereiland) en met een stevige wind (je bent immers wel op een eiland) aan het trappen bent. Bijkomend voordeel is dat je bij de meeste wijnhuizen een kleine bijdrage van een paar dollar betaalt voor het proeven van een paar glazen. Hier hoef je je niet verplicht te voelen gelijk een paar dozen af te nemen.

Op het bordje staat een vogel met blauw zwarte veren. De Huia, zo legt Mike ons uit, is inmiddelss een uitgestorven vogel, maar wel één waar ze hier nog steeds trots op zijn. Het mannetje en het vrouwtje waren elkaar voor eeuwig trouw en vormden een hecht team om in de tropische regenwouden te overleven. Precies die samenwerking die de twee eigenaren, Claire en Mike, nastreven. In hun organische wijngaard proberen ze een evenwicht te vinden tussen de natuur en met succes. Dit wijnhuis kent een variëteit aan wijnen en druivenrassen. Natuurlijk de Sauvignon Blanc, maar er wordt ook geëxperimenteerd met nieuwere rassen als de Gewürtztraminer en de Riesling. En met succes. Ze hebben mijn beeld van dat enigszins suffe druivenras van onze Oosterburen toch kunnen bijstellen.

 

En het heeft gevolgen als je het complete assortiment aan wijnen aan je voorbij laat komen. Tenminste, als je weer op de fiets stapt en ook nog moet letten op dat je wel aan de goede kant van de weg blijft fietsen. Nog eentje dan. Een bijzondere locatie is ook die van wijnhuis Mahi. Wat ooit begon als een lat-relatie is uitgegroeid tot een bedrijf wijn gecombineerd wordt met design. De passie van Brian en Nicola. Mahi, oftewel, ons vakmanschap. Het wijnhuis strekt zich uit over verschillende delen van Renwick, maar de wijnen kan je allemaal proeven iets ten westen van Renwick. En vergeet naast de wijnen per glas ook niet de bijpassende hapjes te bestellen. We vervolgen onze tocht en parkeren onze fiets bij Forrest Estate Wines. Een afbeelding van een dokter op een fiets vertelt ons dat we bij het wijngoed van The Doctor’s aangekomen zijn. Ik plof neer op de zitkussens. Een vriendelijke vrouw, brengt ons de kaart die wel pagina’s vol met wijnen telt. Deze wijngaard heeft nog meer keuze aan wijnen en herbergt bovendien ook verschillende merken. Voor een paar dollar mogen we er zes uitkiezen. Een paar minuten later wordt een grote plank met hierop zes glazen wijn geserveerd. In haar andere hand houdt ze een kaasplankje. En zo zitten we daar, kijkend over de wijngaarden en de vogels die voorbij vliegen.

De vooruitzichten voor de wijn lijken gelukkig een stuk gunstiger dan de voorouders van de vogels die nu overvliegen. Nieuw Zeeland, een wijnland dat in tegenstelling tot alle vogels waar ze in Nieuw Zeeland zo trots op zijn, nog lang niet met het uitsterven bedreigd wordt.

Photo Credit: NZ Wine